11-13.07 | g. 15- 16 | Pod Brunatnym Jeleniem, Rynek 20

You kissed livid yellow oysters. Poezja konkretna i Fluxus.

W przypadku poezji konkretnej, osądzanie po okładce nie jest czymś, co byłoby nie na miejscu. Dziełem sztuki staje się tutaj nie tyle sam wiersz jako ciąg znaków, lecz tom utworów będący projektem - pewną projekcją znaczenia na przedmiot, który go – w artystycznym sensie – nie miał. Poezja konkretna łączy cechy literatury i sztuk wizualnych, pozwala więc poetom (lub wykonawcom wiersza) aranżować przestrzeń tekstu nie tylko pod względem doboru słów, układu zestrojów akcentowych, rytmu, składni zdania czy rodzaju wersyfikacji. Wartość estetyczna nie jest
nadawana poprzez interpretację samego znaczenia słów albo wrażenia, jakie one wywołują, bo interpretacji poddać trzeba w zasadzie wszystkie aspekty istnienia wiersza, gdy istnienie to rozszerzone zostaje o kartkę jako przedmiot, charakterystykę typografii, rozplanowanie przestrzenne liter, swego rodzaju tekstualny „design”.

W czasie wykładu postaramy się przybliżyć historię gatunku, opowiedzieć o jego ewolucji i przedstawić ten proces na tle dokonań poetów związanych z Fluxusem (między innymi na podstawie prac Williamsa, Higginsa, Vostella). Fluxus i poezja konkretna chciały pomóc nam znaleźć nową, bardziej pojemną, a zarazem szybszą w odbiorze, formę ekspresji. Będzie to więc opowieść o – jak ujął to Havelock – "alfabecie, który myśli", i o marzeniu o zupełnie nowym sposobie narracji. Narracji, która wypełniłaby pustą przestrzeń pomiędzy poszczególnymi słowami.